Vandag heb ik me weer kunnen herinneren aan mijn jeugdtijden... toen dat ik aan "goede danseres" was... hehe... Wij zijn onze Lindy gaan zien dansen waar ze zelf een silver medaille gewonnen heeft... ik ben heel trots op haar, en zeker omdat ze zo goed heeft gedansde. Tegenwoordig alle soort dansen zijn anders dan vroeger. Waar ik vroeger alleen maar Ballet of anders Jazz dans kende, vandag is er: Hip Hop, Jazz, Breakdance, Disco... noem maar op... En Lindy ging Hip Hop dansen samen met andere meisjes.
Ik heb heel weinig fotos van getroken omdat er heel weinig licht was. Maar toch veel gefilmed. Persoonlijk vind ik het better... om in de toekomst nog is te bekijken en herinneren... Ik heb het ook van toen dat ik heel jong was... en film is altijd anders dan fotos... zeker op deze soort feesten.
Ik kan mezelf nog herinneren aan verhaaltjes van vroeger waar ik met een rode gezicht naar huis ben vertroken door zote omstandigheden.
Een keer moesten wij gaan dansen voor meer dan 1000 mensen op een heel grote zaal. Ik was er zo zenuwachtig dat ik mijn eigen aan het aankleren was met een kauwgom in mijn mond. Ik ben dan gaan dansen, en vergat die klein detail... Toen dat ik aan het dansen was, heel "ontspannen", begon ik ballonetjes te maken... niet te doen... en ik heb het pas opgemerkt vanaf het moment dat iemand van het publiek begon te roepen: "Pas op voor de ballonetjes..." NOOIT MEER... een echt les...
De tweede keer moesten wij dansen in een park ook vol met mensen. Maar die dans van toen bracht ons heel veel naar het grond. En alle mijn vriendinnetjes hadden kniestukken , en ik... alleen maar een groot verband tussen mijn knieën. Kunnen jullie de film zien??? Wel in het midden van ons danske mijn verband kwam los en een kind die naast het podium stond begon: "Zie maar een mumie dia kan dansen..."
Weer een rode gezicht ... maar toch, zoals een echte profissioneel bleef ik dansen tot het einde zoals niks aan de hand was.
IK MIS HET...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten