Toen ik hier in België kwam wonen heb ik een vriend gemaakt genaamd Bruno. Hij was de persoon die mij geholpen heeft met mijn eerste job. Helaas gaat het leven niet altijd zoals wij willen en heeft hem weggenomen - hoewel ik HÉÉL GOED weet de reden waarom dat hij niet meer aanwezig was in ons leven. Maar zoals altijd, ik neem de schulden voor wat andere doen. Ik heb altijd geloofd dat het leven juiste werkt, en dat het geeft zoals het weg neemt wat nodig is van ons leven. Maar gisteren was ze gul met mij, om deze vriend terug in mijn leven te brengen. Bijna 15 jaar hebben we elkaar niet meer gezien of gesproken tot gisteren en, het was geweldig en het leek zelfs alsof we elkaar de dag ervoor samen waren. We hebben de hele middag aan het spreken geweest, nadat ontmoette hij mijn man en dan was het tijd om wat te leren en te lachen tegelijkertijd. DANK U LEVEN!
Dit waren een paar foto's van 1994 tot het laatste jaar die wij elkaar gezien hebben in 1999.
En deze waren die van gisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten