Ik heb bijna onvergeeflijke vergissingen vergeeft, geprobeerd onvervangbare mensen te vervangen en onvergettelijke mensen te vergetten...
Heb dingen met een impuls gedaan, heb mijn eigen teleurgesteld in mensen waar ik dacht mijn eigen nooit teleurstellen, maar heb ook ooit iemand teleurgesteld...
Ik heb geknufffeld voor iemand te beschermen, en heb gelacht wanneer dat ik eigenlijk niet kon; ik heb vrienden voor altijd gemaakt, ik heb van iemand gehouden en ben ook gehouden door iemand geweest, maar ben ook afgewezen geweest... Iemand heeft van mij hard gehouden en ik kon niet terug houden...
Ik heb geroepen en gesprongen van gelukkigheid, ik heb geleefd door liefde en heb grote belooftes gemaakt, maar ik heb ook genoeg mijn "gezicht gebroken"...
Ik heb gehuild met het geluid van een liedje of van gewoon fotos te kijken. Ik heb naar iemand gebeld om alleen de stem te horen, ik ben al is verliefd geworden op een lach. Ik heb al gedacht van sterven van zoveel gemis dat ik had en... heb al schrik gehad dat ik iemand bijzonder ging verliezen (waar ik uiteindelijk wel verloren heb...) maar heb overleeft !!!!!
En ik leef nog altijd!!!
Ik ga niet door in het leven en... JIJ zou het ook niet moeten doen. LEEF!!!
Het best zou zijn om met vaststelling te vechten, om leven om te helzen, met passie leven, met klasse verliezen en met vermetelheid overwinnen omdat het wereld is van die wie durven.
LEVEN IS TE BELANGRIJK
OM VERWAARLOOSBAAR TE ZIJN
LOVE YOU ZUSJE.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten